Ona nasıl aşık oldun?Bilmiyorum, konuşuyorduk...
6 Kasım Pazartesi
Merhaba sevgilim,
Sen ortadan kaybolduğun ve sessiz kaldığın için neredeyse bir aydır olmayan sanal iletişimimiz beni çok ciddi düşündürdü. Hayatımı dolu dolu ve mutlu yaşamanın bir yolunu bulmayı kendime borçluyum. Kadere de güvenerek. Eğer bir şey benim istediğim gibi olmadıysa, o şey benim için en iyi şekilde olmuştur. Ama ne yazık ki bunu her zaman hemen anlayamıyorum. Bunu anlamam neredeyse bir ayımı aldı.
Sana olan aşkım sana koşulsuz güvenmem gerektiğini gösteriyor. Ama bu bana her zaman yalan söyleyebileceğin ya da canın istediğinde ortadan kaybolup tekrar ortaya çıkabileceğin anlamına gelmiyor.
Artık benimle ilgilenmediğin zamanları anlamaya başladım. Ağlamayı bıraktım, dua etmiyorum, acı çekmiyorum, pişman değilim, kendimi küçük düşürmüyorum. Sahayı sessizce ve onurlu bir şekilde terk etme zamanım geldi.
Mesajlarımı okumadığın için senin için boşa harcamak istemiyorum. Sen duymadığın için sözlerimi boşa harcamak istemiyorum. Görünüşe göre hayatımı sana harcıyorum ve sen bunu hak etmiyorsun.
Seni sevdiğimi buldum ama veda etme kararını verebilirim. Seni her gün özleyebilirim ama yine de artık hayatımda olmadığın için mutlu olacağım.
Bana olan sadakati ve sevgisiyle övünen sen, beni çok çabuk unuttun. Ve hayatımdaki bir sonraki adam muhtemelen ne daha yakışıklı, ne daha akıllı, ne de daha zeki olacak. Ama eminim ki beni anlayacak, bana saygı duyacak ve onurumu takdir edecektir.
Seni aşkıma ikna etmeye devam mı etmeliyim? Bu anlamsız, buna inanmak için bu gerçeğe kendi başınıza ulaşmalısınız.
Sevgilim, gelip seni sevmeyi nasıl bırakacağımı kalbime açıklamanı istiyorum!
Няма коментари:
Публикуване на коментар