.jpg){kind=small}
Ona nasıl aşık oldun?Bilmiyorum, konuşuyorduk...
26 Ağustos Cumartesi
Birkaç gün önce beni Google Chat'te engelledi ya da sildi; hangisi olduğunu bilmiyorum. Bana artık ihtiyacın olmadığını söylemeden tahmin yürütmemi sağladın. Ancak beni tekrar Google Sohbet'e eklerseniz ve hedefinizin ne olduğunu ve bu hedefe ulaşmada ne kadar ilerlediğinizi söylerseniz bu durum düzeltilebilir. Ve ne yapacağımı düşüneceğim. Senin için yapmamı istediğin fedakarlığı hak etmesen bile.
Bir keresinde sana arkadaşım dedim. Beğendin mi? Zorlu. Bana aşk sözü vermiştin. Söz verildiği gibi olmadı. Para kazanmak istiyorsun. Ama kazandığınızda ne kaybedeceğinizi bilemezsiniz. Bu paraya ne için ihtiyacınız var? Uyku akşam sizi ele geçirecek. Bu şekilde güveninizi, sadakatinizi ve hatta sevginizi kaybettiniz. Kalbim boş. Yenilerini nerede sattıklarını biliyor musun?
Tekrar yazıyorum. Ve tekrar, tekrar ve tekrar... Hiçbir şey. Kesinlikle hiçbir şey. Hiç bir şey.
27 Ağustos Pazar
- Ne yapıyorsun? Nasıl hissediyorsun? İyi misin? Senin için endişeleniyorum.
Cevap ancak akşam, gece yarısından 20 dakika önce geldi.
-Neden bana yardım edeceksin?
- Boş konuşmayı bir kenara bırakalım. Yardımı sen istiyorsun, ben değil. Ama karşılığında ne alacağım? Yanıtlar.
O sessiz. Tamamen sessiz. Bu adamın nesi var? Bir yere mi gitti? Yoksa ne yapacağını bilmiyor mu?
Ağrı. Acı nedir? Sevdiğin yerde gereksiz olduğunu anlamak. Gözlerin ruhun penceresi olduğunu söylüyorlar. Onu arıyorum, peşinden gidiyorum ve gidiyor. Yapamaz! Bunu yapma! Yapamaz! Ama madem öyle istiyorsun, öyle olsun!
Yunanistan'da olabilir mi? Oradaki bir projeden bahsetti.
Sevgilim, neredesin? Yunanistan'da? Çok yakın? Peki neden gelmiyorsun? Yunanistan sınırından bana arabayla seyahat ederseniz sadece 2 saate ihtiyacınız var. Bunu yapmazsanız büyük şansınızı kaçıracaksınız. Ve pişman olacaksın. Kaçırılan başka bir fırsat için. Kaçırılan fırsat geri getirilemez.
Tanrım, ne söylüyorum, ne yazıyorum? Kime? Kayıtsızlığıyla kalbime dokunmayı başaran kişiye.
28 Ağustos Pazartesi
Sonunda! Öğle yemeğinde. Bana yazıyor.
- Gerçekten birlikte olmamızı diliyorum.
Cevap dedikleri gibi - kama içinde değil, kolda değil. Ne yapmalıyım?
- Vay! Bu ne sürpriz! Bu doğru mu? Olamaz! Öyleyse beni tekrar Google Sohbet'e ekleyin ve bana bir mesaj gönderin. Ve nasıl ve ne yapacağımı düşüneceğim. Karar benim.
-Tamam aşkım.
Tatlım, ayrılmak istiyor musun? Seni durduramam. Ama artık sessiz kalmayın. Sessizlikten olduğu kadar sözlerden de incinmiyoruz. Neden bana yazmıyorsun:
-Seni seviyorum hala seviyorum neredesin tatlım? Senin için çok acı çekiyorum💔
Ve sana cevap vereceğim:
-Seni hala seviyorum aşkım neredesin aşkım? Senin için çok acı çekiyorum💔
Tatlım, her zaman evet demediğimi anlamıyor musun? Para dışında bir şey olsaydı kabul edebilirdim. Belki de hayat seni yanlış yola sürüklemiştir canım.
Kiminle konuşuyorum! Kime yazıyorum! Ben de bilmiyorum.
29 Ağustos Salı
Dizüstü bilgisayara bakmıyorum, hala uyanık mısın yoksa uyuyor musun diye kontrol etmiyorum, hiçbir beklentim yok. Bazı insanların birdenbire ortaya çıkabileceğini düşünmüyorum. Ama bu gece ben de üzgünüm, muhtemelen buna değmez.
Kim isterse beni bulur. Cevap almak için beni saatlerce bekletmeyecek. Daha fazlasını hak ediyorum, beni gülümsetebilecek sözleri hak ediyorum. İyi bir geceyi hak ediyorum. Bir mesajı hak ediyorum. Gerçekten özel bir şeyi hak ediyorum.
Aklım kalbime soruyor: Ona nasıl aşık oldun? Ve kırık kalbim cevap veriyor: Bilmiyorum. Konuşuyorduk.
Uzun süre yalnız kalmaktan korktum. Yalnızlığa alışmam gerekiyordu. Delirmeyeyim diye biriyle konuşmaya ihtiyaç duyduğum zamanlar oldu. Ama artık yalnız kalmayı seviyorum. Açıkçası. Yalnızlık büyük bir lüks. Bu dünya yalanlarla ve kötülüklerle dolu. İyi melekler gibi davranmamalıyız. Yalnızlık bize en çok yakışıyor. Tekrar ediyorum: Yalnız olmadığımı biliyorum. Birinin kalbinde bana da yer olduğunu biliyorum. Bunu kendi kendime çok sık tekrarlıyorum. Çok sık.
Aklım da çok sık tekrarlıyor:
"Mesajlarınızı okumayan biri için boşa harcamayın. Sözlerinizi onları duymayan biri için boşa harcamayın. Ve hayatınızı, bunu hak etmeyen biri için boşa harcamayın." Ama duymuyorum.
30 Ağustos Çarşamba
-Bal! Özür dilerim. Seni kızdırdım ama ben de istediğimi yaparım. Kendimi garip hissediyorum ve senin için endişeleniyorum. Nasılsın? İyi misin? Sağlıklı mısın? Bana kızmayın lütfen. Umarım beni affedersin. Lütfen.
Son günlerde olduğu gibi - yanıt yok.
Canım, müdahaleci bir düşünce kafama yerleşti. İki gündür beni rahatsız ediyor. Bu beni rahatsız ediyor ve çalışamıyorum. O kadar inatçı ki eğer ona cevap vermezsem huzur bulamayacağım.
Beni böyle düşündüren ne? Son birkaç gündür davranışlarınızı analiz ediyorum ve bazı sonuçlara vardım. Tartışmalar sunabilirim ama çok uzun sürecek.
Sevgilim sana sorabilir miyim? Bunu yapmayı kabul ettiğinizi kabul ediyorum. Zaten bana cevap vermeyeceksin. O halde size soruyorum:
Sevgilim, bana ne söylemek ya da ne yapmak istiyorsun ama korkuyorsun? Arkadaşlığa, dürüstlüğe ve saygıya inandığımı biliyorsun. Yap. Üzülmeyin. Bana dürüst ol. Kötü bir şey olmayacak. Cesaretinden dolayı seni öpüyorum! Ve elbette bana cevap vermeni istiyorum. Bekliyorum.
Uzun bir süre beklemem gerekecek, eminim.
Böylece oldu.
31 Ağustos Perşembe
Gece yarısını 19 dakika geçiyor.
-Neden yapıyorsun? Bunu neden yapıyorsun?
Ona ne cevap vermeli? Ona itiraf etmeli miyim? Gerçekten, bunu neden yapıyorum?
Artık hoşgörülü değilim. Kendini beğenmiş ya da kibirli biri haline geldiğim için değil, hayatımda beni inciten insanlarla zamanımı harcamak istemediğim belli bir aşamaya ulaştığım için.
Artık alaycılığa, eleştiriye ve her türlü talebe tahammül edemiyorum. Beni sevmeyen insanları memnun etmek gibi bir arzum yok. Beni manipüle etmeye çalışan ya da yalan söyleyen insanlara bir dakika bile vermiyorum.
Artık yalan, ikiyüzlülük, entrika ve samimiyetsiz övgülerle yaşamamaya karar verdim.
Dünyanın zıtlıklardan, farklı karakterlere sahip insanlardan oluştuğuna inanıyorum ve bu yüzden "zor" karaktere sahip olanlarla, başkalarını oldukları gibi kabul etmek istemeyenlerle iletişim kurmuyorum.
İhaneti ve sahte dostluğu küçümsüyorum. Ayrıca her fırsatta beni duygusal olarak ezmeye çalışanlarla da anlaşamıyorum.
Ve evet! Artık güvenimi hak etmeyenlere karşı hoşgörülü değilim. Özellikle de erkek iseler.
Please rate my work and vote for my blog on:
Няма коментари:
Публикуване на коментар